در بحث علمی بین شیعه و سنی رعایت چند اصل لازم و ضروری است . غفلت از این اصول برای هر دو طرف زیانبار است. جدی ترین ضررش، انحراف در بحث و دور افتادن از حقیقت است که طرفین از آن مصون نبوده و نخواهند بود. اینک به برخی از آن اصول اشاره می کنیم:
1. استناد به دلیل نقلی یا عقلی معتبر.
2. پرهیز از الفاظ و عباراتی که بوی توهین و تحقیر می دهند.
3. طرف بحث روشن شود که مستشکل در سدد اشکال به کیست؟ آیا مرادش عامۀ شیعیان است و یا گروهی از آنان و یا مثلا فردی از علمای آنها؟
4. پس از روشن شدن پاسخ بند قبل به طرح و نقد دیدگاههای مقبول او بپردازد و در این عرصه نهایت کوشش را مبذول دارد تا اختلاطی صورت نگیرد.
متاسفانه دیده می شود برای اشکال به عقیده عام شیعه به یک نظر شاذ و مطرود یکی از علما اشاره می کنند که این واقعا به دور از انصاف و آداب بحث خواهد بود.
5. باید به دلیلی استناد کرد که یا فقط مقبول اشکال شونده (با توجه به بند 3) باشد و یا طرفین آن را قبول داشته باشند.