پیشنهاد می کنم با نگاهی کاملا بی طرف سری بزنید به کتابها و مقالاتی که شیعه و سنی در نقد برخی باورهای یکدیگر نوشته اند.
بنده این کار را کرده ام؛ تقریبا آخرین نوشته های دو طرف را از نظر گذرانده ام و این برنامۀ هر روز من است.
در یک نگاه گذرا و صرف نظر از اعتبار مطالب ارائه شده، آنچه توجه هر خوانندۀ منصف را به خود جلب می کند سیل عبارتهای تند و توهین آمیزی است که به وفور در نوشته های مدافعان تسنن به چشم می خورد.
هرچند وجود تنها یک تعبیر این چنینی هم در یک نوشته علمی زیاد است و مردود؛ اما الحق و الانصاف چنین حجمی را در نوشته های علمای راستین شیعه نمی توان یافت.
وجود الفاظ رکیک در یک مقالۀ علمی بی شک گویای ناتوانی مدعی در اثبات ادعای خویش است. آن را که دلیل متقن و معتبر عقلی و نقلی است چه حاجت به فحاشی و بدگویی!
از این رو به نویسندگان و گویندگان محترم عرض می کنم: اگر معاذالله صرفا درصدد شور دادن به مخاطب خود هستید که هیچ ولی اگر به دنبال حق و روشن کردن آن برای خود و شعور دادن به مخاصبتان هستید در کمال ادب و احترام به صغری و کبرای علمی و معتبر متوسل شوید و اثبات و انکار خود را منطقی و خداپسندانه عرضه کنید.